De zus van Sas: 2011

Eindelijk hebben we een vakantie geboekt! Heel iets anders dan dat we normaal doen. Normaal gesproken kopen we een ticket en gaan we lekker backpacken! Nu hebben we een ingerichte caravan gehuurd op een hele leuke, rustige camping in Frankrijk. We hebber er erg veel zin in!

Flo mag ook mee, helaas hebben we daarvoor wel de vakantie moeten verzetten... Flo is niet gevaccineerd tegen hondsdolheid. Dus we dachten, hup even laten vaccineren en dan kunnen we er vandoor! Niet dus! Op 11 juni zouden we vertrekken en de hond mag pas 21 dagen na de vaccinatie mee over de grens! Oeps... Strenge boetes wanneer je gecontroleerd wordt. De hond kan zelfs (tijdelijk) in beslag genomen worden! Dat risico wilden we toch niet lopen. Dus wat nu? We hebben de eigenaren van de camping een mailtje gestuurd en we konden de vakantie verzetten naar 25 juni! Joepie! Op ons werk was dat ook geen probleem, dus we gaan wat later. Flo heeft nu wel haar eigen paspoort! Gaaf joh!

Met onze Flo is het nooit saai! Maar dit slaat alles!

Ze was al een weekje of 2 aan het sukkelen, braken, diarree, maar dan zo af en toe. Eten en drinken geen probleem. Bloed afgenomen in verband met haar voorgeschiedenis (fibrosarcoom). Alle uitslagen van het bloed waren prima! Gelukkig! Dus waarschijnlijk een virusje, inmiddels had Flo ook geen klachten meer. Afgelopen vrijdagochtend had ze toch weer wat gebraakt, met wat kleine bloedstolseltjes. Na telefonisch overleg met de dierenarts zou ze moeten beginnen met maagzuurremmers. Maagje was misschien toch nog wat van streek. Prima! 's Middags de tabletjes opgehaald en dezelfde dag nog mee begonnen, 3 maal daags een half tabletje. En dat 3 weken lang, hopelijk zou haar maagje dan wat rust krijgen.

Vrijdagavond (dezelfde dag):
Flo springt van de bank, ze loopt een stukje, of lijkt ze nou te waggelen? Dan valt haar achterlijfje opzij, en blijft ze door haar pootjes zakken. Bas en ik keken elkaar aan, en dachten precies hetzelfde, dit is niet goed! Nog even een paar minuten geobserveerd en tot de conclusie gekomen dat we de dierenarts moesten bellen. "Gelijk komen", zei de assistente. Aangekomen bij de dierenarts werden we gelijk geholpen, fijn dat we niet zo lang met haar in die volle wachtkamer hebben gezeten! De dierenarts staat voor een raadsel. Diagnose: ataxie. Maar waar vandaan? Wat is de oorzaak van de ataxie, hij wist het niet! Wel kon hij ons vertellen dat het een neurologische aandoening zou zijn. Iets in haar hersentjes zou nu niet naar behoren werken. Inmiddels werd Flo ook alleen maar slapper en slapper, geen kracht meer in haar lijfje! Ook haar reflexen waren vertraagd of zelfs helemaal afwezig! De dierenarts vertelde ons eerlijk geen exacte diagnose te kunnen stellen, maar het zou vermoedelijk gaan om meningitis (hersenvliesontsteking). Dus aan de medicijnen! Prednison en antibiotica intraveneus (via de aderen) en thuis nog 3 weken doorgaan met Prednison tabletjes en antibiotica! Ook vroeg ik de dierenarts of ze nog door moest gaan met de maagzuurremmers waarmee ze die middag was begonnen. "Dat lijkt me een goed idee, want ze gaat erg veel medicijnen slikken de aankomende weken", zei de dierenarts. Zo gezegd zo gedaan, Flo zat inmiddels op 7 tabletjes per dag en hebben maar een eigen medicijndoos voor haar gekocht ;-)

Wanneer haar klachten maandag niet minder zouden zijn dan moesten we naar Gent! Naar een neuroloog voor honden! Daar zitten we niet op te wachten, dus hopelijk helpen de medicijnen!

Zaterdagochtend:
Flo lijkt wat op te knappen. 's Morgens gaat het eigenlijk best goed met haar, wat een opluchting! De medicijnen slaan aan!

Zaterdagmiddag:
Toch lijkt ze weer wat achteruit te gaan, ze wordt weer slomer en suffer :-( Jammer, het leek even de goede kant op te gaan. We moeten geduld hebben.

Zaterdagavond:
Flo was bij mijn ouders. Bas en ik waren een avondje bij vrienden. 's Avonds bij mijn ouders aangekomen nog steeds geen verbetering bij Flo. We zitten nog even met z'n allen op de bank en plots zien we plasjes op de stoel, de bank, de broek van mijn moeder was ook nat (Flo zat even bij haar op schoot). Urine! Ze liet haar urine lopen! Geen goed teken, getver! Dierenarts gebeld. Conclusie: we moeten afwachten. Als er zenuwen zijn die zorgen voor ataxie en andere uitvalsverschijnselen dan kan het zijn dat ze dus ook de controle verliest over haar blaas.

Ik zie het niet meer zo positief in, zouden we maandag dan toch echt naar Gent moeten?

Zaterdagnacht:
Ze glipt zo onder onze handen vandaan, ze wordt alleen maar slomer, suffer, loopt niet meer, laat alles lopen, inmiddels ook incontinent van ontlasting! Wat is er toch met mijn meisje aan de hand?!?!?!?!

Zondag:
Vanmorgen ging ze alleen maar verder achteruit, urine en ontlasting liet ze nog steeds gewoon lopen. Totaal geen controle over welke spier dan ook! Verder lag ze in een hele diepe slaap, met een vreselijk snelle ademhaling. Onwijs heet koppie, tranende oogjes, koppie kon ze niet omhoog houden... ik dacht daar gaat ze. Je voelt je zo machteloos! Ik bleef onrustig, er klopte iets niet. Vrijdag had ze allerlei heftige medicatie intraveneus (via de aderen) toegediend gekregen. De afgelopen 2 dagen onwijs veel Prednison en Antibiotica gekregen, maar waarom geen verbetering? Dat zou toch aan moeten slaan? Je gaat terug denken, wat zou het kunnen zijn? En ja, toen had ik een helder moment. Afgelopen vrijdag is Flo begonnen met maagzuurremmers omdat ze al een tijdje af en toe wat braakte. Vrijdagmiddag zijn we dus vrolijk begonnen met die tabletten. Binnen 3 uur na de eerste tablet begon ze zo raar te lopen en om te vallen. Zou het een allergische reactie zijn op die tabletten? Ik ben vanmiddag maar eens op Google gaan kijken, of dat uberhaupt zou kunnen. Tot mijn verbazing kwam ik erachter dat het wel degelijk aan de "maagzuurremmers" lag. Geen allergie, maar de "maagzuurremmers" waren geen maagzuurremmers. We hebben haar 3 dagen lang Vetranquil gegeven! De assistente had de verkeerde medicijnen in het goede doosje gestopt (helaas zat er ook geen bijsluiter bij). Vetranquil is een neurolepticum, oftewel een sedatiemiddel dat gebruikt wordt voor de verdoving bij chirurgische ingrepen! Ik heb gewoon 3 dagen lang mijn hond gesedeerd! Drie maal daags een tabletje! Ja, vind je het gek dat ze meer dood dan levend was! Dus gelijk de dierenarts gebeld en gelukkig kreeg ik gelijk mijn eigen dierenarts aan de telefoon die al het hele weekend aan het brainstormen was over FloWaarom controleer ik alles bij mijn patienten 100 keer en geef ik mijn hond de verkeerde tabletten? Medicijnen voor honden en mensen zijn toch wel erg verschillend, ik had het ook niet kunnen weten. Maar toch... Ik weet dat ik er niks aan kan doen, maar ook ik heb hier weer van geleerd. Hoe het nu met Flo is: hypotensie (lage bloeddruk), hypothermie (onderkoeld), miosis (vernauwing van de pupillen), tranenvloed en ataxie (dronkemansgang en verstoringen in het evenwicht). Precies wat er in de bijsluiter van de Vetranquil staat! Maar als het goed is is dat binnen 6 uur uitgewerkt! Met Flo komt dus alles goed!

Update maandagochtend:
Het gaat de goede kant op met Flo! Ze is er nog niet, maar ze "ontwaakt" langzaam uit haar coma! Ben benieuwd wat de dierenarts te melden heeft, hij zou vandaag contact met mij opnemen.

Wordt vervolgd!